Definitie : uitzetting
uitzetting
uit|zet|ting
de -woord (vrouwelijk)
uitzetting : uitleg
Uitzetting is het verplicht verlaten van een land of gebied door een persoon of groep mensen. Het kan worden toegepast als straf, maar ook als preventieve maatregel om de openbare orde te handhaven.
uitzetting
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: uitzettinkje
Verkleinwoord meervoud: uitzettinkjes
Enkelvoud: uitzetting
Meervoud: uitzettingen
- Synoniem van uitzetting: expulsie
Gerelateerde woorden
Voorbeelden
- uitzetting:
- uitzetting: Distentie
- uitzetting: Ectasie
- uitzetting: Evacuatie
- uitzetting: Groei
- uitzetting: Ontscheping
- uitzetting: Uitbakening
- uitzetting: Uitdijing
- uitzetting: Verwijding