Definitie : suprageleiding
suprageleiding
su|pra|ge|lei|ding
de -woord (vrouwelijk)
suprageleiding : uitleg
Suprageleiding is een fysische toestand waarin elektrische stroom zonder weerstand kan stromen. Het wordt bereikt door het verlagen van de temperatuur van een materiaal tot onder een bepaalde kritieke temperatuur, waardoor het materiaal supergeleidend wordt.
suprageleiding
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: suprageleidinkje
Verkleinwoord meervoud: suprageleidinkjes
Enkelvoud: suprageleiding
Meervoud: suprageleidingen