Definitie : stuntel
stuntel
stun|tel
de -woord (mannelijk)
stuntel : uitleg
Stuntel is een Nederlands woord dat wordt gebruikt om iemand te beschrijven die onhandig, onzeker of onbeholpen is. Het kan ook worden gebruikt om iemand te beschrijven die dom of onwetend is.
stuntel
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: stunteltje
Verkleinwoord meervoud: stunteltjes
Enkelvoud: stuntel
Meervoud: stuntels
- Synoniem van stuntel: klungel
- Synoniem van stuntel: klungelaar
- Synoniem van stuntel: kluns
Voorbeelden
- stuntel: Hark
- stuntel: Klooier
- stuntel: Klungelaar
- stuntel: Kluns