Betekenis - stuitingsgrond

stui|tings|grond
de -woord (mannelijk)

Stuitingsgrond is een juridische term die wordt gebruikt om aan te geven dat een partij niet in staat is om een rechtszaak aan te spannen of een verzoek in te dienen bij de rechtbank. Dit kan gebeuren als de partij niet voldoet aan bepaalde vereisten, zoals het betalen van kosten of het verstrekken van informatie. Stuitingsgrond kan ook worden gebruikt om te voorkomen dat een partij zichzelf dubbel belast met kosten door twee verschillende procedures tegelijkertijd aanhangig te maken.

Type: zelfstandig naamwoord