Betekenis - strafuitsluiting

straf|uit|slui|ting
de -woord (vrouwelijk)

Strafuitsluiting is een sanctie die wordt opgelegd aan personen die zich schuldig hebben gemaakt aan een overtreding. De strafuitsluiting betekent dat de persoon in kwestie voor een bepaalde periode niet meer mag deelnemen aan activiteiten waarvoor hij of zij is geregistreerd. De strafuitsluiting kan variëren van enkele weken tot meerdere jaren, afhankelijk van de ernst van de overtreding.

Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: strafuitsluitinkje
Verkleinwoord meervoud: strafuitsluitinkjes
Enkelvoud: strafuitsluiting
Meervoud: strafuitsluitingen