Definitie : strafuitkering
strafuitkering
straf|uit|ke|ring
de -woord (vrouwelijk)
strafuitkering : uitleg
Strafuitkering is een financiƫle vergoeding die wordt uitgekeerd aan slachtoffers van misdrijven. Het is bedoeld om de schade die het slachtoffer heeft geleden als gevolg van het misdrijf te compenseren. De strafuitkering kan bestaan uit een enkele betaling of een reeks periodieke betalingen.
strafuitkering
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: strafuitkerinkje
Verkleinwoord meervoud: strafuitkerinkjes
Enkelvoud: strafuitkering
Meervoud: strafuitkeringen