Definitie : landeigendom
landeigendom
land|ei|gen|dom
de -woord (mannelijk)
landeigendom : uitleg
Landeigendom is het recht van een staat om de controle te hebben over grondgebied, natuurlijke hulpbronnen en andere activa binnen zijn grenzen. Het omvat ook het recht van de staat om wetten en regels op te leggen aan de bevolking die op dat gebied woont.
landeigendom
Type: zelfstandig naamwoord
- Synoniem van landeigendom: grondbezit
- Synoniem van landeigendom: grondeigendom
- Synoniem van landeigendom: landbezit