Definitie : infractie
infractie
in|frac|tie
de -woord (vrouwelijk)
infractie : uitleg
Een infractie is een overtreding van de wet of een andere regel die strafbaar is. Het kan ook worden gebruikt om te verwijzen naar het feit dat iemand schuldig is aan een dergelijke overtreding.
infractie
Type: zelfstandig naamwoord
Voorbeelden
- infractie: Inknikking