Definitie : inductie
inductie
in|duc|tie
de -woord (vrouwelijk)
inductie : uitleg
Inductie is het proces waarbij een algemene conclusie wordt getrokken uit specifieke gegevens. Het is een manier om logisch te redeneren waarbij specifieke gevallen worden gebruikt om een algemene regel of theorie te bewijzen.
inductie
Type: zelfstandig naamwoord
Enkelvoud: inductie
Meervoud: inducties
- Synoniem van inductie: ontlokking
- Synoniem van inductie: teweegbrenging
- Synoniem van inductie: veroorzaking
- Synoniem van inductie: beïnvloeding
- Synoniem van inductie: inboezeming
- Synoniem van inductie: inwerking
- Synoniem van inductie: klankverandering
- Synoniem van inductie: klinkerverandering
- Synoniem van inductie: influentie
Gerelateerde woorden
- Inductiefornuis (1x)
- Inductiespanning (1x)
- Inductietoestel (1x)
- Magneetveld (1x)
- Ontstekingsspoel (1x)
- Structurele Inductie (1x)
- Volledige Inductie (1x)
- Zelfinductieklos (1x)
Voorbeelden
- inductie: Magneetveld
- inductie: Ontlokking
- inductie: Ontstekingsspoel
- inductie: Teweegbrenging
- inductie: Veroorzaking