Definitie : uitronding
uitronding
uit|ron|ding
de -woord (vrouwelijk)
uitronding : uitleg
Uitronding is het proces waarbij een vorm of oppervlak wordt verfijnd door het toevoegen van rondingen of afgeronde hoeken.
uitronding
Type: zelfstandig naamwoord
Voorbeelden
- uitronding: Mateloosheid