Definitie : uithuiszetting
uithuiszetting
uit|huis|zet|ting
de -woord (vrouwelijk)
uithuiszetting : uitleg
Uithuiszetting is het proces waarbij iemand wordt verplicht om zijn of haar woning te verlaten. Dit kan gebeuren als gevolg van een rechterlijk vonnis, maar ook als gevolg van een overeenkomst tussen de huurder en de verhuurder.
uithuiszetting
Type: zelfstandig naamwoord
- Synoniem van uithuiszetting: huisuitzetting
Voorbeelden
- uithuiszetting: Huisuitzetting