Definitie : tussensluiting
tussensluiting
tus|sen|slui|ting
de -woord (vrouwelijk)
tussensluiting : uitleg
Tussensluiting is een procedure waarbij een gerechtelijke machtiging wordt verleend om een bepaald goed of eigendom te blokkeren, meestal als onderdeel van een civiele procedure. Het doel is om de waarde van het goed of de eigendom te behouden totdat de procedure is afgerond.
tussensluiting
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: tussensluitinkje
Verkleinwoord meervoud: tussensluitinkjes
Enkelvoud: tussensluiting
Meervoud: tussensluitingen