Betekenis - toondoofheid

toon|doof|heid
de -woord (vrouwelijk)

Toondoofheid is een aandoening waarbij iemand geen of slechts beperkte vermogen heeft om geluid te horen. Het kan worden veroorzaakt door een aangeboren aandoening, een oorontsteking, oorletsel of blootstelling aan luide geluiden.

Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: toondoofheidje
Verkleinwoord meervoud: toondoofheidjes
Enkelvoud: toondoofheid
Meervoud: toondoofheden