Definitie : terrein
terrein
ter|rein
het -woord
terrein : uitleg
Terrein is een stuk grond of een gebied dat wordt gebruikt voor een bepaald doel. Het kan worden gebruikt voor recreatie, landbouw, woningbouw, industrie of andere activiteiten.
terrein
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: terreintje
Verkleinwoord meervoud: terreintjes
Enkelvoud: terrein
Meervoud: terreinen
- Synoniem van terrein: bouwterrein
- Synoniem van terrein: domein
- Synoniem van terrein: erf
- Synoniem van terrein: gebied
- Synoniem van terrein: gord
- Synoniem van terrein: grondgebied
- Synoniem van terrein: kav
- Synoniem van terrein: kavel
- Synoniem van terrein: perceel
- Synoniem van terrein: streek
- Synoniem van terrein: territorium
- Synoniem van terrein: vlak
- Synoniem van terrein: zone
- Synoniem van terrein: grondoppervlak
Gerelateerde woorden
- Aandachtsterrein (1x)
- Akker (1x)
- Land (1x)
- Naturistenterrein (1x)
- Natuurterrein (1x)
- Raceterrein (1x)
- Terreinbaas (1x)
- Terreinchef (1x)
- Terreingeoloog (1x)
- Terreinkaart (1x)
- Terreinmeester (1x)
- Veld (1x)
Voorbeelden
- terrein: Akker
- terrein: Erf
- terrein: Gord
- terrein: Grondoppervlak
- terrein: Heem
- terrein: Kav
- terrein: Kavel
- terrein: Land
- terrein: Perk
- terrein: Streek
- terrein: Terreinbaas
- terrein: Terreinchef
- terrein: Terreingeoloog
- terrein: Terreinkaart
- terrein: Terreinmeester
- terrein: Veld
- terrein: Vlak