Definitie : telefoonhoorn
telefoonhoorn
te|le|foon|hoorn
de -woord (mannelijk)
telefoonhoorn : uitleg
Telefoonhoorn is een ouderwets apparaat dat gebruikt wordt om te bellen. Het bestaat uit een metalen buis met aan het ene uiteinde een mondstuk en aan het andere uiteinde een luidspreker. De luidspreker wordt tegen het oor gehouden om de stem van de andere persoon te horen, terwijl het mondstuk wordt gebruikt om te spreken.
telefoonhoorn
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: telefoonhoorntje
Verkleinwoord meervoud: telefoonhoorntjes
Enkelvoud: telefoonhoorn
Meervoud: telefoonhoorns