Definitie : ruiterbewijs
ruiterbewijs
rui|ter|be|wijs
het -woord
ruiterbewijs : uitleg
Het ruiterbewijs is een officieel document dat aantoont dat iemand in staat is om veilig te rijden. Het bewijs wordt meestal afgegeven door een erkende ruiterschool of een vereniging voor paardensport. Het bevat informatie over de vaardigheden en kennis van de ruiter, zoals het vermogen om te sturen, te springen en andere technieken.
ruiterbewijs
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: ruiterbewijsje
Verkleinwoord meervoud: ruiterbewijsjes
Enkelvoud: ruiterbewijs
Meervoud: ruiterbewijzen