Definitie : restbevoegdheid
restbevoegdheid
rest|be|voegd|heid
de -woord (vrouwelijk)
restbevoegdheid : uitleg
Restbevoegdheid is de bevoegdheid die overblijft bij een overheidsorgaan nadat alle specifieke bevoegdheden aan andere organen zijn toegewezen. Restbevoegdheid wordt meestal toegekend aan het hoogste overheidsorgaan, zoals een minister of een parlement. Het geeft deze organen de mogelijkheid om te handelen in situaties waarin er geen specifieke wetgeving is die hen bepaalde acties verbiedt of verplicht.
restbevoegdheid
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: restbevoegdheidje
Verkleinwoord meervoud: restbevoegdheidjes
Enkelvoud: restbevoegdheid
Meervoud: restbevoegdheden