Definitie : rechtsgeschiedenis
rechtsgeschiedenis
rechts|ge|schie|de|nis
de -woord (vrouwelijk)
rechtsgeschiedenis : uitleg
Rechtsgeschiedenis is de studie van de ontwikkeling van het recht in een bepaalde samenleving. Het bestudeert de oorsprong, ontwikkeling en verandering van wetten, rechtsregels en rechtsinstellingen. Rechtsgeschiedenis is een interdisciplinaire studie die zich richt op verschillende aspecten van het recht, zoals politiek, economie, sociale geschiedenis en filosofie.
rechtsgeschiedenis
Type: zelfstandig naamwoord
- Synoniem van rechtsgeschiedenis: rechtshistorie
Voorbeelden
- rechtsgeschiedenis: Rechtshistorie