Definitie : radiotelefoon
radiotelefoon
ra|dio|te|le|foon
de -woord (mannelijk)
radiotelefoon : uitleg
Een radiotelefoon is een draagbaar apparaat dat gebruik maakt van radiogolven om te communiceren met andere radiotelefoons of met een basisstation. Het wordt vaak gebruikt voor korte afstandscommunicatie, zoals bijvoorbeeld in de maritieme sector, de luchtvaart, de landbouw en de politie.
radiotelefoon
Type: zelfstandig naamwoord
Enkelvoud: radiotelefoon
Meervoud: radiotelefoons
Voorbeelden
- radiotelefoon: Radiofoon