Definitie : opsporingsconcessie
opsporingsconcessie
op|spo|rings|con|ces|sie
de -woord (vrouwelijk)
opsporingsconcessie : uitleg
Een opsporingsconcessie is een overeenkomst tussen een overheid en een particuliere partij waarbij de overheid de particuliere partij toestemming geeft om bepaalde activiteiten te verrichten die gericht zijn op het opsporen van strafbare feiten. De concessie kan bijvoorbeeld betrekking hebben op het verzamelen van informatie, het uitvoeren van onderzoek of het verrichten van surveillance.
opsporingsconcessie
Type: zelfstandig naamwoord