Definitie : oppervlaktetechniek
oppervlaktetechniek
op|per|vlak|te|tech|niek
de -woord (vrouwelijk)
oppervlaktetechniek : uitleg
Oppervlaktetechniek is een techniek die wordt gebruikt om het oppervlak van materialen te verbeteren door middel van verschillende behandelingsmethoden, zoals het aanbrengen van coatings, polijsten, beitsen en galvaniseren. Deze technieken worden gebruikt om de levensduur en prestaties van materialen te verbeteren, corrosie te voorkomen en de esthetische waarde ervan te verhogen.
oppervlaktetechniek
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: oppervlaktetechniekje
Verkleinwoord meervoud: oppervlaktetechniekjes
Enkelvoud: oppervlaktetechniek
Meervoud: oppervlaktetechnieken