Definitie : oppervlaktespanning
oppervlaktespanning
op|per|vlak|te|span|ning
de -woord (vrouwelijk)
oppervlaktespanning : uitleg
Oppervlaktespanning is de kracht per eenheid van lengte die optreedt aan de grens tussen twee fases van een stof, zoals bijvoorbeeld water en lucht. Het is een kracht die het oppervlak van een vloeistof samenperst en het verhindert dat het uitvloeit.
oppervlaktespanning
Type: zelfstandig naamwoord