Definitie : oppervlaktecondensatie
oppervlaktecondensatie
op|per|vlak|te|con|den|sa|tie
de -woord (vrouwelijk)
oppervlaktecondensatie : uitleg
Oppervlaktecondensatie is een proces waarbij vochtige lucht in contact komt met een koele oppervlakte, waardoor het vocht condenseert en neerslag (druppels) vormt. Dit proces vindt plaats wanneer de temperatuur van het oppervlak lager is dan de dauwpuntstemperatuur van de lucht.
oppervlaktecondensatie
Type: zelfstandig naamwoord