Definitie : oorgetuige
oorgetuige
oor|ge|tui|ge
de -woord
oorgetuige : uitleg
Oorgetuige is een persoon die iets gehoord heeft, maar niet zelf getuige is geweest van een gebeurtenis. Oorgetuigen kunnen informatie verstrekken over wat ze hebben gehoord, maar hun verklaringen zijn vaak minder betrouwbaar dan die van ooggetuigen.
oorgetuige
Type: zelfstandig naamwoord