Definitie : ontreddering
ontreddering
ont|red|de|ring
de -woord (vrouwelijk)
ontreddering : uitleg
Ontreddering is een toestand van verwarring, angst en verdriet die wordt ervaren als gevolg van een traumatische gebeurtenis. Het kan ook worden gebruikt om te verwijzen naar het gevoel van verlies of onzekerheid dat mensen ervaren als ze hun vertrouwde omgeving of situatie moeten verlaten.
ontreddering
Type: zelfstandig naamwoord
Enkelvoud: ontreddering
Meervoud: ontredderingen
- Synoniem van ontreddering: radeloosheid
Voorbeelden
- ontreddering: Getroffenheid
- ontreddering: Radeloosheid
- ontreddering: Verlagenheid