Definitie : onmogelijkheidsbewijs
onmogelijkheidsbewijs
on|mo|ge|lijk|heids|be|wijs
het -woord
onmogelijkheidsbewijs : uitleg
Een onmogelijkheidsbewijs is een bewijs dat aantoont dat een bepaalde taak of probleem onmogelijk is om op te lossen. Het bewijs toont aan dat er geen oplossing bestaat voor het probleem, ongeacht hoeveel tijd en moeite erin gestoken wordt. Het kan gebruikt worden om te bewijzen dat een theorie of stelling niet waar is, of om te bewijzen dat een algoritme niet uitvoerbaar is.
onmogelijkheidsbewijs
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: onmogelijkheidsbewijsje
Verkleinwoord meervoud: onmogelijkheidsbewijsjes
Enkelvoud: onmogelijkheidsbewijs
Meervoud: onmogelijkheidsbewijzen