Definitie : ongegrondverklaring
ongegrondverklaring
on|ge|grond|ver|kla|ring
de -woord (vrouwelijk)
ongegrondverklaring : uitleg
Ongegrondverklaring is een uitspraak van een rechter waarin wordt bepaald dat een bepaalde aanklacht of verzoek niet gegrond is. Het betekent dat de aanklacht of het verzoek niet wordt toegewezen omdat er geen voldoende bewijs is om deze te ondersteunen.
ongegrondverklaring
Type: zelfstandig naamwoord
Enkelvoud: ongegrondverklaring
Meervoud: ongegrondverklaringen