Betekenis - ondertoezichtstelling

on|der|toe|zicht|stel|ling
de -woord (vrouwelijk)

Ondertoezichtstelling is een maatregel die door de rechter kan worden opgelegd aan een persoon die verdacht wordt van een strafbaar feit. De persoon wordt dan onder toezicht gesteld van een bevoegde instantie, zoals de politie of het Openbaar Ministerie. Deze instantie houdt de verdachte in de gaten en controleert of hij zich aan de regels houdt. Ondertoezichtstelling kan ook worden opgelegd als voorwaarde voor vrijlating uit detentie.

Type: zelfstandig naamwoord