Betekenis - occlusie

oc|clu|sie
de -woord (vrouwelijk)

Occlusie is het proces waarbij de boven- en onderkaak bij elkaar komen als je kauwt, slikt of praat. Het is een belangrijk onderdeel van de mondgezondheid omdat het helpt om voedsel te vermalen en te voorkomen dat er voedselresten tussen de tanden blijven steken.

Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: occlusietje
Verkleinwoord meervoud: occlusietjes
Enkelvoud: occlusie
Meervoud: occlusies