Definitie : nabijzetting
nabijzetting
na|bij|zet|ting
de -woord (vrouwelijk)
nabijzetting : uitleg
Nabijzetting is een juridische term die verwijst naar het proces waarbij een partij een rechtszaak aanspant tegen een andere partij die in de buurt van de locatie van de rechtszaak woont. Het doel van nabijzetting is om ervoor te zorgen dat de verdediging gemakkelijk toegang heeft tot de rechtbank en dat er geen onnodige kosten worden gemaakt voor het vervoer van getuigen of documentatie.
nabijzetting
Type: zelfstandig naamwoord
Enkelvoud: nabijzetting
Meervoud: nabijzettingen
- Synoniem van nabijzetting: bijzetting