Definitie : monocratie
monocratie
mo|no|cra|tie
de -woord (vrouwelijk)
monocratie : uitleg
Monocratie is een vorm van regering waarbij één persoon de absolute macht heeft. Deze persoon heeft de autoriteit om wetten te maken, belastingen te heffen en beslissingen te nemen zonder toestemming van anderen.
monocratie
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: monocratietje
Verkleinwoord meervoud: monocratietjes
Enkelvoud: monocratie
Meervoud: monocratieën
- Synoniem van monocratie: autocratie
- Synoniem van monocratie: monarchie