Definitie : masoreten
masoreten
ma|so|re|ten
masoreten : uitleg
Masoreten zijn Joodse geleerden die tussen de 6e en 11e eeuw leefden. Ze waren verantwoordelijk voor het vastleggen van de tekst van de Hebreeuwse Bijbel, waaronder het toevoegen van punten en accenten om de uitspraak te verduidelijken. Ze ontwikkelden ook een systeem van kanttekeningen om de betekenis van woorden en zinnen te verduidelijken.
masoreten
Type: zelfstandig naamwoord
Meervoud: masoreten