Definitie : inpandgeving
inpandgeving
in|pand|ge|ving
de -woord (vrouwelijk)
inpandgeving : uitleg
Inpandgeving is het recht van een schuldeiser om een bepaald goed in bezit te nemen als onderpand voor de betaling van een schuld. In het geval dat de schuldenaar de schuld niet betaalt, kan de schuldeiser het goed verkopen om de schuld te verhalen.
inpandgeving
Type: zelfstandig naamwoord