Definitie : inductieverhitting
inductieverhitting
in|duc|tie|ver|hit|ting
de -woord (vrouwelijk)
inductieverhitting : uitleg
Inductieverhitting is een proces waarbij elektromagnetische energie wordt gebruikt om metalen objecten te verwarmen. Het proces maakt gebruik van een elektrisch veld dat wordt gecreëerd door een inductor, die meestal bestaat uit een spoel of kern met draad. De inductor wordt aangesloten op een voedingsbron, waardoor er stroom door de spoel stroomt. Deze stroom creëert een magnetisch veld dat het metaalobject verwarmt.
inductieverhitting
Type: zelfstandig naamwoord