Definitie : hoorstomheid
hoorstomheid
hoor|stom|heid
de -woord (vrouwelijk)
hoorstomheid : uitleg
Hoorstomheid is een aandoening waarbij iemand geen of slechts beperkt geluid kan horen. Het kan worden veroorzaakt door een aangeboren aandoening, een ziekte of een ongeval. Het kan ook het gevolg zijn van blootstelling aan luide geluiden. Mensen met hoorstomheid kunnen moeite hebben met het verstaan van spraak en het communiceren met anderen.
hoorstomheid
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: hoorstomheidje
Verkleinwoord meervoud: hoorstomheidjes
Enkelvoud: hoorstomheid
Meervoud: hoorstomheden