Definitie : doorbuiging
doorbuiging
door|bui|ging
de -woord (vrouwelijk)
doorbuiging : uitleg
Doorbuiging is het fenomeen waarbij een materiaal of constructie onder invloed van een externe kracht wordt gebogen. Doorbuiging kan optreden als gevolg van spanning, druk, temperatuur of andere externe factoren.
doorbuiging
Type: zelfstandig naamwoord