Definitie : disharmonie
disharmonie
dis|har|mo|nie
de -woord (vrouwelijk)
disharmonie : uitleg
Disharmonie is een toestand waarin twee of meer elementen niet in harmonie met elkaar zijn, waardoor er een onaangename of ongewenste situatie ontstaat.
disharmonie
Type: zelfstandig naamwoord
- Synoniem van disharmonie: conflict
- Synoniem van disharmonie: contrast
- Synoniem van disharmonie: onenigheid
- Synoniem van disharmonie: scheuring
- Synoniem van disharmonie: schisma
- Synoniem van disharmonie: tweedracht
- Synoniem van disharmonie: tweespalt
- Synoniem van disharmonie: tweestrijd
- Synoniem van disharmonie: twist
- Synoniem van disharmonie: verdeeldheid
- Synoniem van disharmonie: vete
Voorbeelden
- disharmonie: Onenigheid
- disharmonie: Twist
- disharmonie: Verdeeldheid