Definitie : diacoon
diacoon
di|a|coon
de -woord (mannelijk)
diacoon : uitleg
Diacoon is een ambtsdrager in de christelijke kerk die verantwoordelijk is voor het dienen van de gemeenschap. Het woord diacoon komt van het Griekse woord diakonos, wat 'dienaar' betekent. Diakenen zijn verantwoordelijk voor het verlenen van pastorale zorg, het organiseren van gemeenschapsactiviteiten en het helpen bij liturgische taken.
diacoon
Type: zelfstandig naamwoord
Voorbeelden
- diacoon: Broeder