Definitie : bruiklening
bruiklening
bruik|le|ning
de -woord (vrouwelijk)
bruiklening : uitleg
Bruiklening is een overeenkomst waarbij een persoon of organisatie (de verstrekker) een andere persoon of organisatie (de gebruiker) toestemming geeft om een bepaald goed voor een bepaalde tijd te gebruiken. De verstrekker blijft de rechtmatige eigenaar van het goed en de gebruiker heeft alleen het recht om het goed te gebruiken. De verstrekker kan ook bepaalde voorwaarden stellen aan de bruiklening, zoals dat de gebruiker verantwoordelijk is voor eventuele schade aan het goed.
bruiklening
Type: zelfstandig naamwoord
Enkelvoud: bruiklening
Meervoud: bruikleningen