Definitie : betutteling
betutteling
be|tut|te|ling
de -woord (vrouwelijk)
betutteling : uitleg
Betutteling is het overdreven bemoeien met iemands leven, waarbij de betuttelaar zich als superieur gedraagt en de ander als inferieur. Het is een vorm van ongewenste controle die vaak gepaard gaat met veroordeling en kritiek.
betutteling
Type: zelfstandig naamwoord
- Synoniem van betutteling: bevoogding