Definitie : beschadiging
beschadiging
be|scha|di|ging
de -woord (vrouwelijk)
beschadiging : uitleg
Beschadiging is het resultaat van schade aan een object of persoon, waardoor deze niet meer in de oorspronkelijke staat verkeert. Het kan zowel fysiek als psychisch zijn.
beschadiging
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: beschadigingetje
Verkleinwoord meervoud: beschadigingetjes
Enkelvoud: beschadiging
Meervoud: beschadigingen
Voorbeelden
- beschadiging: Aantasting
- beschadiging: Averij
- beschadiging: Barst
- beschadiging: Breuk
- beschadiging: Defect
- beschadiging: Deuk
- beschadiging: Gat
- beschadiging: Knauw
- beschadiging: Krach
- beschadiging: Kras
- beschadiging: Kreuk
- beschadiging: Mutilatie
- beschadiging: Schade
- beschadiging: Schatoebrengen
- beschadiging: Scheur
- beschadiging: Schram