Definitie : beschadigdheid
beschadigdheid
be|scha|digd|heid
de -woord (vrouwelijk)
beschadigdheid : uitleg
Beschadigdheid is het resultaat van schade aan een object of materiaal, waardoor het niet meer in de oorspronkelijke staat verkeert. Het kan worden veroorzaakt door fysieke krachten, chemische reacties of biologische processen.
beschadigdheid
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: beschadigdheidje
Verkleinwoord meervoud: beschadigdheidjes
Enkelvoud: beschadigdheid
Meervoud: beschadigdheden