Definitie : berechting
berechting
be|rech|ting
de -woord (vrouwelijk)
berechting : uitleg
Berechting is het proces waarbij een rechter of jury een oordeel vellen over iemand die wordt beschuldigd van een misdrijf. Het doel van de berechting is om te bepalen of de verdachte schuldig is aan het misdrijf en, indien van toepassing, welke straf hij of zij moet ondergaan.
berechting
Type: zelfstandig naamwoord
- Synoniem van berechting: judicatuur