Definitie : benedenconjunctie
benedenconjunctie
be|ne|den|con|junc|tie
de -woord (vrouwelijk)
benedenconjunctie : uitleg
Een benedenconjunctie is een verbinding tussen twee zinnen waarbij de tweede zin een gevolg of conclusie is van de eerste zin. Het woord 'beneden' verwijst naar de volgorde van de zinnen, waarbij de tweede zin onder de eerste staat.
benedenconjunctie
Type: zelfstandig naamwoord