Definitie : bekroning
bekroning
be|kro|ning
de -woord (vrouwelijk)
bekroning : uitleg
De bekroning is het hoogste punt van een toren of gebouw. Het is ook het punt waar de kruisvaarders zich bevinden in een kathedraal.
bekroning
Type: zelfstandig naamwoord
- Synoniem van bekroning: lauweren
Voorbeelden
- bekroning: Eremedaille
- bekroning: Prijs
- bekroning: Prijstoekenning