Definitie : bètablokker
bètablokker
bè|ta|blok|ker
de -woord (mannelijk)
bètablokker : uitleg
Een bètablokker is een medicijn dat wordt gebruikt om de werking van het sympathische zenuwstelsel te blokkeren. Het wordt voornamelijk gebruikt om hartritmestoornissen, hoge bloeddruk en angina pectoris te behandelen. Bètablokkers verminderen ook de symptomen van angst en stress.
bètablokker
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: bètablokkertje
Verkleinwoord meervoud: bètablokkertjes
Enkelvoud: bètablokker
Meervoud: bètablokkers