Definitie : alleenspraak
alleenspraak
al|leen|spraak
de -woord
alleenspraak : uitleg
Alleenspraak is een term die wordt gebruikt om een persoon te beschrijven die zichzelf als de enige ware autoriteit op een bepaald gebied beschouwt. Het kan ook worden gebruikt om iemand te beschrijven die de neiging heeft om anderen tegen te spreken of hun meningen te negeren.
alleenspraak
Type: zelfstandig naamwoord
- Synoniem van alleenspraak: monoloog