Betekenis - zelfbegoocheling

zelf|be|goo|che|ling
de -woord (vrouwelijk)

Zelfbegoocheling is een term die wordt gebruikt om te verwijzen naar het proces waarbij iemand zichzelf misleidt door zichzelf te overtuigen van iets dat niet waar is. Het kan ook worden gebruikt om te verwijzen naar het proces waarbij iemand zichzelf misleidt door zichzelf te overtuigen dat hij of zij beter is dan anderen.

Type: zelfstandig naamwoord
Enkelvoud: zelfbegoocheling