Definitie : weidegrond
weidegrond
wei|de|grond
de -woord (mannelijk)
weidegrond : uitleg
Weidegrond is een type grond dat geschikt is voor het houden van vee. Het is meestal een open stuk land met weinig of geen bomen, struiken of andere begroeiing. Weidegrond wordt vaak gebruikt voor het grazen van vee, maar kan ook worden gebruikt voor landbouwactiviteiten zoals het verbouwen van gras en andere gewassen.
weidegrond
Type: zelfstandig naamwoord