Definitie : weerstandsversterker
weerstandsversterker
weer|stands|ver|ster|ker
de -woord (mannelijk)
weerstandsversterker : uitleg
Een weerstandsversterker is een elektronische schakeling die het signaal dat erin wordt ingevoerd versterkt door middel van een variabele weerstand. Het doel van deze schakeling is om het signaal te versterken zonder dat er veel ruis of vervorming optreedt. Weerstandsversterkers worden vaak gebruikt in audio-apparatuur, zoals versterkers en luidsprekers, maar ook in andere elektronische apparaten zoals computers en telefoons.
weerstandsversterker
Type: zelfstandig naamwoord
Verkleinwoord enkelvoud: weerstandsversterkertje
Verkleinwoord meervoud: weerstandsversterkertjes